Çelik boru

Boru
Bir boru, esas olarak sıvılar ve gazlar (sıvılar), bulamaçlar, tozlar ve küçük katı kütleler gibi akabilen maddeleri iletmek için kullanılan, genellikle dairesel kesitli, ancak zorunlu olmayan boru şeklinde bir kesit veya içi boş silindirdir.Yapısal uygulamalar için de kullanılabilir;içi boş boru, katı üyelere göre birim ağırlık başına çok daha serttir.

Yaygın kullanımda boru ve tüp kelimeleri genellikle birbirinin yerine kullanılabilir, ancak endüstri ve mühendislikte terimler benzersiz bir şekilde tanımlanır.Üretildiği ilgili standarda bağlı olarak, boru genellikle sabit bir dış çapa (OD) sahip bir nominal çap ve kalınlığı tanımlayan bir program ile belirtilir.Tüp çoğunlukla OD ve duvar kalınlığı ile belirtilir, ancak OD, iç çap (ID) ve duvar kalınlığından herhangi ikisi ile belirtilebilir.Boru genellikle çeşitli uluslararası ve ulusal endüstriyel standartlardan birine göre üretilir.[1]Spesifik endüstri uygulama boruları için benzer standartlar mevcut olsa da, boru genellikle özel boyutlara ve daha geniş çap ve tolerans aralığına göre yapılır.Boru ve boru üretimi için birçok endüstriyel ve devlet standardı mevcuttur."Tüp" terimi aynı zamanda yaygın olarak silindirik olmayan bölümlere, yani kare veya dikdörtgen borulara da uygulanır.Genel olarak, "boru" dünyanın çoğunda daha yaygın bir terimdir, oysa "tüp" Amerika Birleşik Devletleri'nde daha yaygın olarak kullanılmaktadır.

Hem "boru" hem de "tüp", bir sertlik ve kalıcılık seviyesi anlamına gelirken, bir hortum (veya hortum borusu) genellikle taşınabilir ve esnektir.Boru tertibatları hemen hemen her zaman dirsekler, te'ler vb. gibi bağlantı parçaları kullanılarak yapılırken, boru özel konfigürasyonlarda oluşturulabilir veya bükülebilir.Esnek olmayan, şekillendirilemeyen veya yapının kodlar veya standartlar tarafından düzenlendiği malzemeler için, boru tertibatları da boru bağlantı parçaları kullanılarak yapılır.

kullanır
Brezilya, Belo Horizonte'de bir sokakta boru tesisatı
sıhhi tesisat
Musluk suyu
Sulama
Uzun mesafelerde gaz veya sıvı taşıyan boru hatları
Basınçlı hava sistemleri
İnşaat projelerinde kullanılan beton kazıklar için kasa
Yüksek sıcaklık veya yüksek basınçlı üretim süreçleri
Petrol endüstrisi:
Petrol kuyusu muhafazası
Petrol rafinerisi ekipmanları
Bir proses tesisinde, proseste bir noktadan başka bir noktaya sıvıların gaz veya sıvı teslimi
Bir gıda veya proses tesisinde dökme katı maddelerin proseste bir noktadan başka bir noktaya teslimi
Yüksek basınçlı depolama kaplarının yapımı (duvar kalınlıkları ve boyutları nedeniyle büyük basınçlı kapların borudan değil levhadan yapıldığını unutmayın).
Ek olarak, borular, sıvı taşımayı içermeyen birçok amaç için kullanılır.Korkuluklar, iskeleler ve destek yapıları, özellikle endüstriyel bir ortamda genellikle yapısal borulardan yapılır.

imalat
Ana madde: Tüp çizimi
Metalik boru üretimi için üç süreç vardır.Sıcak alaşımlı metalin santrifüj dökümü en belirgin proseslerden biridir. [kaynak belirtilmeli] Sfero borular genellikle bu şekilde üretilir.

Dikişsiz (SMLS) boru, döner delme adı verilen bir işlemde içi boş kabuğu oluşturmak için bir delici çubuğun üzerine katı bir kütük çizilerek oluşturulur.Üretim süreci herhangi bir kaynak içermediği için dikişsiz borular daha güçlü ve daha güvenilir olarak algılanmaktadır.Tarihsel olarak, dikişsiz boru, diğer tiplerden daha iyi basınca dayanıklı olarak kabul edildi ve genellikle kaynaklı borudan daha erişilebilirdi.

1970'lerden bu yana malzeme, proses kontrolü ve tahribatsız muayene alanındaki gelişmeler, birçok uygulamada dikişsiz borunun yerine doğru şekilde belirtilen kaynaklı boruların kullanılmasına izin verir.Kaynaklı boru, haddeleme levhası ve dikişin kaynaklanmasıyla oluşturulur (genellikle Elektrik direnç kaynağı (“ERW”) veya Elektrik Füzyon Kaynağı (“EFW”) ile).Kaynak parlaması, bir sıyırma bıçağı kullanılarak hem iç hem de dış yüzeylerden çıkarılabilir.Kaynak bölgesi ayrıca dikişin daha az görünür olması için ısıl işleme tabi tutulabilir.Kaynaklı boru genellikle dikişsiz tipten daha sıkı boyutsal toleranslara sahiptir ve üretimi daha ucuz olabilir.

ERW boruları üretmek için kullanılabilecek bir dizi işlem vardır.Bu işlemlerin her biri, çelik bileşenlerin borularda birleşmesine veya birleşmesine yol açar.Birbirine kaynak yapılması gereken yüzeylerden elektrik akımı geçirilir;Birlikte kaynak yapılan bileşenler elektrik akımına direndikçe, kaynağı oluşturan ısı üretilir.Metalden güçlü bir elektrik akımı geçtiği için iki yüzeyin birbirine bağlandığı erimiş metal havuzları oluşur;bu erimiş metal havuzları, bitişik iki bileşeni birbirine bağlayan kaynağı oluşturur.

ERW borular, çeliğin boyuna kaynağından üretilir.ERW boruları için kaynak işlemi, farklı bölümlerin aralıklarla kaynaklanmasının aksine süreklidir.ERW işlemi, hammadde olarak çelik bobin kullanır.
ERW boruların üretiminde Yüksek Frekanslı İndüksiyon Teknolojisi (HFI) kaynak işlemi kullanılır.Bu işlemde boruyu kaynaklamak için gereken akım, borunun etrafına bir endüksiyon bobini vasıtasıyla uygulanır.Enerji sektöründe kullanım gibi kritik uygulamalar için borular üretirken, hat borusu uygulamalarının yanı sıra muhafaza ve boru tesisatındaki diğer kullanımlara ek olarak HFI'nin teknik olarak "sıradan" ERW'ye göre daha üstün olduğu kabul edilir.
Büyük çaplı boru (25 santimetre (10 inç) veya daha büyük) ERW, EFW veya Tozaltı Kaynaklı (“SAW”) boru olabilir.Dikişsiz ve ERW prosesleri ile üretilebilen çelik borulardan daha büyük ebatlardaki çelik boruları imal etmek için kullanılabilecek iki teknoloji vardır.Bu teknolojilerle üretilen iki tür boru, boyuna tozaltı kaynaklı (LSAW) ve spiral tozaltı kaynaklı (SSAW) borulardır.LSAW, geniş çelik levhaların bükülmesi ve kaynaklanmasıyla yapılır ve en yaygın olarak petrol ve gaz endüstrisi uygulamalarında kullanılır.Yüksek maliyetleri nedeniyle, LSAW boruları, su boru hatları gibi düşük değerli enerji dışı uygulamalarda nadiren kullanılır.SSAW borular, çelik bobinin spiral (helikoidal) kaynağı ile üretilir ve proseste çelik levhalar yerine bobinler kullanıldığı için LSAW borulara göre maliyet avantajı vardır.Bu nedenle, spiral kaynağın kabul edilebilir olduğu uygulamalarda, LSAW borular yerine SSAW borular tercih edilebilir.Hem LSAW boruları hem de SSAW boruları, 16”-24” çap aralığındaki ERW boruları ve dikişsiz borularla rekabet etmektedir.

İster metal ister plastik olsun, akış için borular genellikle ekstrüde edilir
Malzemeler

Philadelphia'dan gelen tarihi su şebekesi, ahşap boruları içeriyordu
Boru, seramik, cam, fiberglas, birçok metal, beton ve plastik dahil olmak üzere birçok malzemeden yapılır.Geçmişte, ahşap ve kurşun (Latince plumbum, 'tesisat' kelimesi buradan gelir) yaygın olarak kullanılırdı.

Tipik olarak metalik borular çelik veya bitmemiş, siyah (lak) çelik, karbon çelik, paslanmaz çelik, galvanizli çelik, pirinç ve sünek demir gibi demirden yapılır.Demir bazlı borular, yüksek oranda oksijenli su akışı içinde kullanılırsa korozyona maruz kalır.[2]Demirin servis sıvısı ile uyumlu olmadığı veya ağırlığın önemli olduğu durumlarda alüminyum boru veya tüp kullanılabilir;alüminyum ayrıca soğutucu sistemlerde olduğu gibi ısı transfer boruları için de kullanılır.Bakır boru tesisatı, evsel su (içilebilir) tesisat sistemleri için popülerdir;ısı transferinin istendiği yerlerde bakır kullanılabilir (yani radyatörler veya ısı eşanjörleri).Proses ve enerji tesislerinde yüksek sıcaklık ve basınç borularında inconel, krom moly ve titanyum çelik alaşımları kullanılmaktadır.Yeni işlemler için alaşımları belirlerken, bilinen sürünme ve hassaslaştırma etkisi sorunları dikkate alınmalıdır.

Kurşun boru tesisatı hala eski evsel ve diğer su dağıtım sistemlerinde bulunmaktadır, ancak zehirliliği nedeniyle yeni içme suyu boru tesisatlarında artık izin verilmemektedir.Artık birçok bina yönetmeliği, konut veya kurumsal kurulumlardaki kurşun boruların toksik olmayan borularla değiştirilmesini veya boruların iç kısımlarının fosforik asitle işlenmesini gerektiriyor.Kanada Çevre Hukuku Derneği'nden kıdemli bir araştırmacı ve baş uzmana göre, “…insan maruziyeti için güvenli bir kurşun seviyesi yoktur”.[3]1991'de ABD Çevre Koruma Ajansı, Kurşun ve Bakır Kuralı'nı yayınladı; bu, halka açık içme suyunda izin verilen kurşun ve bakır konsantrasyonunu ve ayrıca suyun kendisinden kaynaklanan izin verilen boru korozyonu miktarını sınırlayan federal bir düzenlemedir.ABD'de 1930'lardan önce kurulmuş 6,5 ​​milyon kurşun servis hattının (su şebekesini ev tesisatına bağlayan borular) hala kullanımda olduğu tahmin edilmektedir.[4]

Plastik boru, hafifliği, kimyasal direnci, aşındırıcı olmayan özellikleri ve bağlantı yapma kolaylığı nedeniyle yaygın olarak kullanılmaktadır.Plastik malzemeler arasında polivinil klorür (PVC),[5] klorlu polivinil klorür (CPVC), elyaf takviyeli plastik (FRP),[6] takviyeli polimer harç (RPMP),[6] polipropilen (PP), polietilen (PE), çapraz örneğin bağlı yüksek yoğunluklu polietilen (PEX), polibütilen (PB) ve akrilonitril bütadien stiren (ABS).Birçok ülkede PVC borular, içme suyu dağıtımı ve atık su şebekesi için gömülü belediye uygulamalarında kullanılan boru malzemelerinin çoğunu oluşturur.[5]Pazar araştırmacıları, 2019'da toplam küresel gelirin 80 milyar ABD Dolarından fazla olacağını tahmin ediyor.[7]Avrupa'da piyasa değeri yakl.2020'de 12,7 milyar Euro [8]

Boru, genellikle yerçekimi akışı veya drenaj gibi düşük basınçlı uygulamalar için beton veya seramikten yapılabilir.Kanalizasyon boruları halen ağırlıklı olarak beton veya vitrifiye kilden yapılmaktadır.Büyük çaplı beton borular için betonarme kullanılabilir.Bu boru malzemesi birçok inşaat türünde kullanılabilir ve genellikle yağmur suyunun yerçekimi akışıyla taşınmasında kullanılır.Genellikle bu tür borularda, kurulumda uygulanan çeşitli sızdırmazlık yöntemleriyle birlikte bir alıcı çan veya kademeli bir bağlantı bulunur.

İzlenebilirlik ve pozitif malzeme bilgisi (PMI)
Borular için alaşımlar dövüldüğünde, borulardaki her bir kimyasal elementin %'si ile malzeme bileşimini belirlemek için metalurjik testler yapılır ve sonuçlar bir Malzeme Test Raporuna (MTR) kaydedilir.Bu testler, alaşımın çeşitli spesifikasyonlara (örn. 316 SS) uygun olduğunu kanıtlamak için kullanılabilir.Testler, tesisin KG/QC departmanı tarafından damgalanır ve boru ve bağlantı imalatçıları gibi gelecekteki kullanıcılar tarafından malzemeyi değirmene kadar takip etmek için kullanılabilir.Alaşımlı malzeme ve ilgili MTR arasındaki izlenebilirliğin korunması önemli bir kalite güvencesi konusudur.QA genellikle ısı numarasının boruya yazılmasını gerektirir.Sahte malzemelerin girişini önlemek için de önlemler alınmalıdır.Boru üzerindeki malzeme tanımlamasının dağlanması/etiketlenmesine bir yedek olarak, bir el cihazı kullanılarak pozitif malzeme tanımlaması (PMI) gerçekleştirilir;cihaz, yayılan bir elektromanyetik dalga (x-ışını floresan/XRF) kullanarak boru malzemesini tarar ve spektrografik olarak analiz edilen bir yanıt alır.

Boyutlar
Ana madde: Nominal Boru Boyutu
Boru boyutları, terminoloji tarihsel boyutlarla ilgili olabileceğinden kafa karıştırıcı olabilir.Örneğin, yarım inçlik bir demir borunun yarım inç olan herhangi bir boyutu yoktur.Başlangıçta yarım inçlik bir borunun iç çapı 1⁄2 inç (13 mm) idi - ancak aynı zamanda kalın duvarları da vardı.Teknoloji geliştikçe, daha ince duvarlar mümkün oldu, ancak dış çap aynı kaldı, böylece mevcut eski boruyla eşleşebildi ve iç çapı yarım inçten fazla artırdı.Bakır borunun tarihi benzerdir.1930'larda boru, iç çapı ve 1⁄16 inç (1,6 mm) et kalınlığı ile belirlendi.Sonuç olarak, 1 inç (25 mm) bakır borunun 1+1⁄8 inç (28,58 mm) dış çapı vardı.Dış çap, bağlantı parçaları ile çiftleşme için önemli boyuttu.Modern bakır üzerindeki duvar kalınlığı genellikle 1⁄16 inçten (1,6 mm) daha incedir, bu nedenle iç çap bir kontrol boyutundan ziyade yalnızca “nominal”dir.[9]Daha yeni boru teknolojileri bazen kendi başına bir boyutlandırma sistemi benimsemiştir.PVC boru, Nominal Boru Boyutunu kullanır.

Boru boyutları, ABD'de API 5L, ANSI/ASME B36.10M ve B36.19M, Birleşik Krallık ve Avrupa'da BS 1600 ve BS EN 10255 dahil olmak üzere bir dizi ulusal ve uluslararası standart tarafından belirlenir.

Boru dış çapını (OD) belirlemek için iki yaygın yöntem vardır.Kuzey Amerika yöntemi NPS ("Nominal Boru Boyutu") olarak adlandırılır ve inç bazındadır (sıklıkla NB ("Nominal Çap") olarak da adlandırılır).Avrupa versiyonu DN (“Nominal Çap” / “Nominal Çap”) olarak adlandırılır ve milimetre bazındadır.Dış çapın belirlenmesi, duvar kalınlığı ne olursa olsun aynı boyuttaki boruların birbirine oturmasını sağlar.

NPS 14 inçten (DN 350) daha küçük boru boyutları için, her iki yöntem de OD için yuvarlatılmış ve gerçek OD ile aynı olmayan bir nominal değer verir.Örneğin, NPS 2 inç ve DN 50 aynı borudur, ancak gerçek OD 2.375 inç veya 60.33 milimetredir.Gerçek OD'yi elde etmenin tek yolu, onu bir referans tablosunda aramaktır.
NPS 14 inç (DN 350) ve daha büyük boru boyutları için NPS boyutu, inç cinsinden gerçek çaptır ve DN boyutu, NPS çarpı 25'e (25.4 değil) eşittir, 50'nin uygun bir katına yuvarlanır. Örneğin, NPS 14 14 inç veya 355,60 milimetre dış çap ve DN 350'ye eşdeğerdir.
Belirli bir boru boyutu için dış çap sabit olduğundan, iç çap borunun et kalınlığına bağlı olarak değişecektir.Örneğin, 2″ Çizelge 80 borusunun duvarları daha kalındır ve bu nedenle 2″ Çizelge 40 borusundan daha küçük bir iç çapa sahiptir.

Çelik boru yaklaşık 150 yıldır üretilmektedir.Bugün PVC ve galvaniz olarak kullanılan boru ölçüleri, yıllar önce çelik boru için tasarlanmıştı.Sch 40, 80, 160 gibi sayı sistemi uzun zaman önce kuruldu ve biraz garip görünüyor.Örneğin, Sch 20 borusu Sch 40'tan bile daha incedir, ancak aynı OD'dir.Ve bu borular eski çelik boru ölçülerine dayandırılırken, ısıtılmış su için cpvc gibi, çelik yerine eski bakır boru ölçü standartlarına göre içte ve dışta boru ölçülerini kullanan başka borular da vardır.

Boru boyutları için birçok farklı standart mevcuttur ve bunların yaygınlığı sektöre ve coğrafi bölgeye göre değişir.Boru boyutu tanımı genellikle iki sayı içerir;biri dış (OD) veya nominal çapı, diğeri ise duvar kalınlığını gösterir.Yirminci yüzyılın başlarında, Amerikan boruları iç çapa göre boyutlandırıldı.Bu uygulama, genellikle borunun dış çapına uyması gereken boru bağlantı parçalarıyla uyumluluğu geliştirmek için terk edildi, ancak dünya çapında modern standartlar üzerinde kalıcı bir etkisi oldu.

Kuzey Amerika ve Birleşik Krallık'ta, basınçlı boru tesisatı genellikle Nominal Boru Boyutu (NPS) ve program (SCH) ile belirtilir.Boru boyutları, ABD'de API 5L, ANSI/ASME B36.10M (Tablo 1) ve Birleşik Krallık'ta BS 1600 ve BS 1387 dahil olmak üzere bir dizi standart tarafından belgelenmiştir.Tipik olarak boru et kalınlığı kontrol edilen değişkendir ve İç Çapın (ID) değişmesine izin verilir.Boru et kalınlığı yaklaşık yüzde 12,5'lik bir varyansa sahiptir.

Avrupa'nın geri kalanında basınçlı boru tesisatı, Nominal Boru Boyutu ile aynı boru ID'lerini ve duvar kalınlıklarını kullanır, ancak bunları emperyal NPS yerine bir metrik Çap Nominal (DN) ile etiketler.14'ten büyük NPS için DN, 25 ile çarpılan NPS'ye eşittir. (25.4 değil) Bu, EN 10255 (önceden DIN 2448 ve BS 1387) ve ISO 65:1981 ile belgelenmiştir ve genellikle DIN veya ISO boru olarak adlandırılır. .

Japonya, genellikle JIS borusu olarak adlandırılan kendi standart boru boyutlarına sahiptir.

Demir boru boyutu (IPS), bazı üreticiler ve eski çizimler ve ekipman tarafından hala kullanılan daha eski bir sistemdir.IPS numarası, NPS numarasıyla aynıdır, ancak programlar Standart Duvar (STD), Ekstra Güçlü (XS) ve Double Extra Strong (XXS) ile sınırlıydı.STD, NPS 1/8 ila NPS 10 (dahil) için SCH 40 ile aynıdır ve NPS 12 ve daha büyük için 0,375" duvar kalınlığını gösterir.XS, NPS 1/8 ila NPS 8 (dahil) için SCH 80 ile aynıdır ve NPS 8 ve üstü için .500" duvar kalınlığını gösterir.XXS için farklı tanımlar mevcuttur, ancak hiçbir zaman SCH 160 ile aynı değildir. XXS aslında NPS 1/8″ ila 6″ (dahil) için SCH 160'tan daha kalındır, oysa SCH 160, NPS 8″ ve daha büyük için XXS'den daha kalındır.

Başka bir eski sistem, genellikle IPS'den daha büyük OD'lere sahip olan Sfero Demir Boru Boyutudur (DIPS).

Konut tesisatı için bakır tesisat borusu, Amerika'da genellikle Bakır Boru Boyutu (CTS) olarak adlandırılan tamamen farklı bir boyut sistemini takip eder;bkz. evsel su sistemi.Nominal boyutu ne iç ne de dış çaptır.PVC ve CPVC gibi sıhhi tesisat uygulamaları için plastik borular da farklı boyutlandırma standartlarına sahiptir[belirsiz].

Tarımsal uygulamalar, Plastik Sulama Borusu anlamına gelen PIP boyutlarını kullanır.PIP, 22 psi (150 kPa), 50 psi (340 kPa), 80 psi (550 kPa), 100 psi (690 kPa) ve 125 psi (860 kPa) basınç değerlerinde gelir ve genellikle 6, 8, 10, 12, 15, 18, 21 ve 24 inç (15, 20, 25, 30, 38, 46, 53 ve 61 cm).

standartlar
Basınçlı boruların üretimi ve montajı, temeli ASME Kazan ve Basınçlı Kap Kodunda (BPVC) bulunan B31.1 veya B31.3 gibi ASME "B31" kod serileri tarafından sıkı bir şekilde düzenlenir.Bu kod, Kanada ve ABD'de kanun hükmündedir.Avrupa ve dünyanın geri kalanı eşdeğer bir kod sistemine sahiptir.Basınçlı boru tesisatı, tanımlar değişse de genellikle 10 ila 25 atmosferden daha yüksek basınçları taşıması gereken borulardır.Sistemin güvenli çalışmasını sağlamak için basınçlı boruların imalatı, depolanması, kaynaklanması, test edilmesi vb. sıkı kalite standartlarını karşılamalıdır.

Borular için üretim standartları genellikle bir kimyasal bileşim testi ve her boru ısısı için bir dizi mekanik mukavemet testi gerektirir.Bir boru ısısının tamamı aynı döküm külçeden dövülür ve bu nedenle aynı kimyasal bileşime sahiptir.Mekanik testler, hepsi aynı ısıdan gelen ve aynı ısıl işlem süreçlerinden geçen çok sayıda boru ile ilişkilendirilebilir.Üretici bu testleri gerçekleştirir ve bileşimi bir değirmen izlenebilirlik raporunda ve mekanik testleri bir malzeme test raporunda bildirir; bunların her ikisi de MTR kısaltmasıyla adlandırılır.Bu ilişkili test raporlarına sahip malzemeye izlenebilir denir.Kritik uygulamalar için bu testlerin üçüncü taraf doğrulaması gerekebilir;bu durumda bağımsız bir laboratuvar sertifikalı bir malzeme test raporu (CMTR) üretecek ve malzemeye sertifikalı adı verilecektir.

Yaygın olarak kullanılan bazı boru standartları veya boru sınıfları şunlardır:

API aralığı – şimdi ISO 3183. Örn: API 5L B Sınıfı – şimdi ISO L245, burada sayı MPa cinsinden akma mukavemetini gösterir
ASME SA106 Sınıf B (Yüksek sıcaklıkta hizmet için dikişsiz karbon çelik boru)
ASTM A312 (Dikişsiz ve kaynaklı östenitik paslanmaz çelik boru)
ASTM C76 (Beton Boru)
ASTM D3033/3034 (PVC Boru)
ASTM D2239 (Polietilen Boru)
ISO 14692 (Petrol ve doğal gaz endüstrileri. Cam takviyeli plastik (GRP) borulama. Yeterlilik ve imalat)
ASTM A36 (Yapısal veya düşük basınçlı kullanım için karbon çelik boru)
ASTM A795 (Özellikle yangın sprinkler sistemleri için çelik boru)
API 5L, 2008'in ikinci yarısında ISO 3183 ile aynı olması için 43. baskıdan 44. baskıya değiştirildi. Değişikliğin, ekşi servis, ERW borusunun hidrojen kaynaklı bir çatlamadan (HIC) geçmesi gerekliliğini yarattığına dikkat etmek önemlidir. ) ekşi hizmet için kullanılmak üzere NACE TM0284'e göre test edin.

ACPA [Amerikan Beton Boru Birliği]
AWWA [Amerikan Su İşleri Birliği]
AWWA M45
Kurulum
Boru montajı genellikle malzemeden daha pahalıdır ve buna yardımcı olmak için çeşitli özel araçlar, teknikler ve parçalar geliştirilmiştir.Boru genellikle bir müşteriye veya şantiyeye "çubuk" veya boru uzunlukları (tipik olarak 20 fit (6,1 m), tek rastgele uzunluk olarak adlandırılır) olarak teslim edilir veya dirsekler, T'ler ve valfler ile prefabrike bir boru makarası [A boru makara, inşaat sahasında montajın daha verimli olabilmesi için genellikle bir atölyede hazırlanan, önceden birleştirilmiş boru ve bağlantı parçalarıdır.].Tipik olarak, 2 inçten (5,1 cm) daha küçük borular önceden imal edilmez.Boru makaraları genellikle bir barkod ile etiketlenir ve koruma için uçları kapatılır (plastik).Boru ve boru makaraları, büyük bir ticari/endüstriyel iş için bir depoya teslim edilir ve içeride veya ızgaralı bir döşeme bahçesinde tutulabilirler.Boru veya boru makarası alınır, düzenlenir, donatılır ve ardından yerine kaldırılır.Büyük proses işlerinde kaldırma, vinçler, vinçler ve diğer malzeme asansörleri kullanılarak yapılır.Tipik olarak, boru destekleri takılana veya başka bir şekilde sabitlenene kadar kiriş kelepçeleri, kayışlar ve küçük vinçler kullanılarak çelik yapıda geçici olarak desteklenirler.

Küçük bir tesisat borusunun (dişli uçlar) montajı için kullanılan bir alete örnek, boru anahtarıdır.Küçük boru tipik olarak ağır değildir ve montaj işçisi tarafından yerine kaldırılabilir.Bununla birlikte, bir tesis kesintisi veya kapanması sırasında, kesinti sırasında kurulumu hızlandırmak için küçük (küçük çaplı) boru da önceden imal edilebilir.Boru monte edildikten sonra sızıntılara karşı test edilecektir.Test etmeden önce hava veya buhar üfleyerek veya bir sıvı ile yıkayarak temizlenmesi gerekebilir.

Boru destekleri
Borular, boru destekleri adı verilen cihazlar kullanılarak genellikle ya aşağıdan desteklenir ya da yukarıdan asılır (ancak yandan da desteklenebilir).Destekler, borunun tabanına kaynaklanmış bir I-kirişin yarısına benzeyen bir boru "ayakkabı" kadar basit olabilir;bir çatal kullanılarak veya boru askıları adı verilen trapez tipi cihazlarla "asılabilir".Herhangi bir türdeki boru destekleri, termal genleşmeyi telafi etmek veya titreşim yalıtımı, şok kontrolü veya deprem hareketi nedeniyle borunun azaltılmış titreşim uyarımı sağlamak için yaylar, durdurucular, sönümleyiciler veya bu cihazların kombinasyonlarını içerebilir.Bazı amortisörler basitçe akışkan kontrol noktalarıdır, ancak diğer amortisörler, harici olarak uygulanan titreşimler veya mekanik şoklar nedeniyle tepe yer değiştirmeleri sönümlemek için hareket eden karmaşık sistemlere sahip aktif hidrolik cihazlar olabilir.İstenmeyen hareketler prosesten türetilebilir (bir akışkan yataklı reaktörde olduğu gibi) veya deprem gibi doğal bir olaydan (tasarım temelli olay veya DBE) olabilir.

Boru askı tertibatları genellikle boru kelepçeleri ile takılır.Hangi kelepçelerin gerekli olduğu belirtilirken, olası yüksek sıcaklıklara ve ağır yüklere maruz kalma dahil edilmelidir.[10]

birleştirme
Ana madde: Boru ve sıhhi tesisat armatürleri
Borular, genellikle dişli boru ve bağlantı parçaları kullanılarak kaynakla birleştirilir;bağlantının bir boru dişi bileşiği, Politetrafloroetilen (PTFE) Dişli sızdırmazlık bandı, oakum veya PTFE dizisi ile veya mekanik bir kaplin kullanarak sızdırmaz hale getirilmesi.Proses boruları genellikle bir TIG veya MIG prosesi kullanılarak kaynak yapılarak birleştirilir.En yaygın proses boru bağlantısı alın kaynağıdır.Kaynak yapılacak borunun uçları, dolgu kaynak metalini yerleştirmek için tipik olarak 37.5 derecelik bir açıda olan Son Kaynak Hazırlığı (EWP) adı verilen belirli bir kaynak hazırlığına sahip olmalıdır.Kuzey Amerika'daki en yaygın boru dişi, Ulusal Boru Dişi (NPT) veya Dryseal (NPTF) versiyonudur.Diğer boru dişleri arasında İngiliz standart boru dişi (BSPT), bahçe hortumu dişi (GHT) ve yangın hortumu bağlantısı (NST) bulunur.

Bakır borular tipik olarak lehimleme, sert lehimleme, sıkıştırma fitingleri, havşalama veya kıvırma ile birleştirilir.Plastik borular, solvent kaynağı, ısıyla füzyon veya elastomerik sızdırmazlık ile birleştirilebilir.

Sık sık bağlantı kesilmesi gerekecekse, contalı boru flanşları veya bağlantı parçaları, dişlerden daha iyi güvenilirlik sağlar.Örneğin, buz yapıcılar ve nemlendiriciler için evlerde bulunan daha küçük bakır veya esnek plastik su boruları gibi sünek malzemeden yapılmış bazı ince duvarlı borular, sıkıştırma fitingleri ile birleştirilebilir.

Elektrofüzyon Tee ile birleştirilmiş bir HDPE halka ana.
Yeraltı borusu tipik olarak, bir contayı iki bitişik parça arasında oluşan bir boşluğa sıkıştıran bir "itme" conta tarzı boru kullanır.Çoğu boru tipinde push-on bağlantılar mevcuttur.Borunun montajında ​​mutlaka boru bağlantı yağı kullanılmalıdır.Gömülü koşullar altında, conta-bağlantı boruları, toprak kayması nedeniyle yanal harekete ve ayrıca sıcaklık farklılıkları nedeniyle genleşme/daralmaya izin verir.[11]Plastik MDPE ve HDPE gaz ve su boruları da genellikle Elektrofüzyon bağlantı parçalarıyla birleştirilir.

Yerden büyük büyük borular tipik olarak, genellikle sünek demir borularda ve bazı diğerlerinde bulunan flanşlı bir bağlantı kullanır.Bitişik boruların flanşlarının birbirine cıvatalandığı, contayı boru arasındaki bir boşluğa sıkıştırdığı bir conta tarzıdır.

Mekanik yivli kaplinler veya Victaulic mafsallar da sık sık demontaj ve montaj için sıklıkla kullanılır.1920'lerde geliştirilen bu mekanik yivli kaplinler, inç kare başına 120 pound (830 kPa) çalışma basıncına kadar çalışabilir ve boru kalitesine uygun malzemelerde mevcuttur.Başka bir mekanik bağlantı türü, alevsiz boru bağlantı elemanıdır (Başlıca markalar arasında Swagelok, Ham-Let, Parker bulunur);bu tip sıkıştırma bağlantısı tipik olarak çapı 2 inç (51 mm) altındaki küçük borularda kullanılır.

Şebekenin yönetimi için diğer bileşenlerin (valfler veya göstergeler gibi) gerekli olduğu odalarda borular birleştiğinde, montajı/sökmeyi kolaylaştırmak için genellikle sökme bağlantıları kullanılır.

Bağlantı parçaları ve valfler

Bakır boru bağlantı parçaları
Fittingler ayrıca bir dizi boruyu ayırmak veya birleştirmek için ve başka amaçlar için de kullanılır.Çok çeşitli standartlaştırılmış boru bağlantı parçaları mevcuttur;genellikle bir tee, bir dirsek, bir dal, bir redüktör/büyütücü veya bir wye olarak ayrılırlar.Valfler sıvı akışını kontrol eder ve basıncı düzenler.Boru ve sıhhi tesisat armatürleri ve vanalar makaleleri bunları daha ayrıntılı olarak tartışmaktadır.

Temizlik
Ana madde: Tüp temizleme

İç çapı önemli ölçüde azaltan kireç birikimi olan bir boru.
Pislik veya pislik ile kirlenmişlerse, boruların içi bir boru temizleme işlemiyle temizlenebilir.Bu, borunun kullanılacağı prosese ve proses için gereken temizliğe bağlıdır.Bazı durumlarda borular, resmi olarak Boru Hattı Kontrol Göstergesi veya "domuz" olarak bilinen bir yer değiştirme cihazı kullanılarak temizlenir;alternatif olarak borular veya tüpler, içinden pompalanan özel solüsyonlar kullanılarak kimyasal olarak temizlenebilir.Boru ve boruların imalatında, depolanmasında ve montajında ​​özen gösterilen bazı durumlarda, hatlar basınçlı hava veya nitrojen ile üflenir.